|
Film; üç İspanyol yönetmenin (Rafa Dengra, Adrian
Cardona ve David Muñoz) yönettiği, 15 dakikalık
korku-komedi karışımı, 2010 yılı yapımı kısa metrajlı
bir film. Başrolde J. M. Angorrilla oynamış. Ama ne
oynamış! Sırf bu adamın gülümsemesi için filmi 7-8 kere
tekrar tekrar izledim.
"Korku-komedi karışımı" dedim film için. Ancak kısa
metrajlı bir film için çok da uslu bir film olduğu
sanılmasın. Sanıyorum bazılarının midesini bulandıracak
ve korkutabilecek bolca sahne var filmde. (Bende mide
bulantısı refleksi olmadığı için, bu tarz filmleri çok
rahat bir şekilde ve herhangi bir rahatsızlık/mide
bulantısı v.s. duymadan izleyebiliyorum. Ama filmi
gösterdiğim birkaç arkadaşımın bazı sahnelerde midesi
kalktı.) Filmde insanların kafaları kopuyor, kafatasları
parçalanıp içinden beyinler alınıyor, göğüsleri yarılıp
kaburgaları çıkartılıyor, bacakları ayrılıp iç organları
saçılıyor, hatta parçalanmış bir çocuk cesedi sopa
olarak kullanılıyor. Bu nedenle, eğer mideniz bu tarz
sahneleri kaldırmıyorsa uzak durmanızda fayda var.
Film aslında kısacık süresi içerisinde her şeyle dalga
geçmiş. Hem de bunu epey abartıyla yapmış. Zombi
filmleriyle, komedi filmleriyle, korku filmleri ve bu
filmlerdeki korku ögeleriyle, psikolojik filmlerle,
rahatsız edici filmlerle, hatta macera ve dram
filmleriyle bile dalga geçilmiş. Ama film, tüm rahatsız
edici unsurlarına rağmen çok eğlendiriyor. Müzikleri,
çekimleri ve konusu hoşuma gitti. Hatta bazı yerlerde
bilerek kötü/abartılı oyunculuk bile kullanmışlar. Başka
ellerde insanı tir tir titretecek bir korku/terör filmi
olabilecekken, amaçlı olarak baştan sona bir komedi tadı
bulmak mümkün. Ve yine söylüyorum; "Bay Olivares"
rolündeki J. M. Angorrilla'nın suratına yapışan o aptal
gülümsemeye tek kelimeyle bittim. |
